Urodzona 16 maja 1978 w Kraśniku. Absolwentka Studium Aktorskiego przy Teatrze Stefana Jaracza w Olsztynie. Aktorka, reżyserka, piosenkarka, założycielka i dyrektorka artystyczna Teatru Minerwa w Gdyni. Od 2002 do 2012 roku była aktorką Teatru Dramatycznego Płocku. Od 2018 roku znów jest w zespole płockiego teatru. W swoim dorobku zgromadziła ponad 50 ról teatralnych.
Najważniejsze role
- SHIRLEY VALENTINE (2015) - monodram, reż. Magdalena Tomaszewska
- WESELE (2001) - rola: Kasia, reż. M. Mokrowiecki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- DWIE MORGI UTRAPIENIA (2003) - rola: Krysia, reż. M. Perepeczko/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- ŚLUB (2003) - rola: dama dworu, reż. K. Prus/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- O CO BIEGA? (2004) - rola: Ida, reż. M. Perepeczko/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- W MAŁYM DWORKU (2004) - rola: Urszula Stechło, reż. Z. M. Hass/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- OPOWIEŚĆ WIGILIJNA (2004) - rola: jejmość; Bella; żona Freda, reż. R. Sisicki/ Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- SKLEPY CYNAMONOWE (2005) - rola: Adela 2, reż. A. M. Marczewski/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- REWIZOR (2005) - rola: Maria Antonowna, reż. M. Mokrowiecki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego
- KRÓL EDYP. ANTYGONA (2007) - rola: Ismena, reż. J. Andrucki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- KAŻDY KOCHA OPALĘ (2007) - rola: Gloria Gulock, reż. K. Suszka/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- OBYWATEL M. - HISTORYJA" (2008) - rola: Ciocia Lilka; Stanisława Ruczaj, reż. M. Kowalewski/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- DZIKIE ŻĄDZE (2008) - rola: Pani Griffin, reż. S. Friendmann/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- OPERA ŻEBRACZA (2009) - rola: Pani Diana Trapes, reż. W. Rudzki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- SŁUGA DWÓCH PANÓW (2009) - rola: Smeraldyna, reż. W. Matuszewski/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- WŁADYSŁAW HERMAN I JEGO DWÓR (2009) - rola: służąca, reż. M. Mokrowiecki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- MIŁOŚĆ I WIĘCEJ NIC" (2009) - recital, reż. Jan Jakub Należyty
- PINOKIO (2009) - rola: kot (asystent reżysera), reż. Waldemar Matuszewski
- LOVERS SKUTE" (2010) - rola: Sylwia, reż.Mariusz Pogonowski
- PIĘKNA I BESTIA (2010) - rola: Zachłanna, reż. M. Mokrowiecki/Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
- SŁODKIE RODZYNKI, GORZKIE MIGDAŁY" (2011) - rola: dojrzała Osiecka, reż. Bogdan Kokotek
- BEAUTY 3.0 (2011) - rola: Jolka, reż. Rafal Matusz
- KOCHANKOWIE NIE Z TEJ ZIEMI" (2011) - rola: Mary Willis, reż. Piotr Urbaniak
- ŻEGLARZ (2012) - rola: Felcia, reż. Maciej Kowalewski
- BYĆ JAK KAZIMIERZ DEYNA (2012) - rola: siostra, reż. Michał Kotański
Nagrody
- Srebrna Maska 2005 za rolę Idy w O co biega Philipa Kinga w reż. Marka Perepeczko i za rolę kucharki w W małym Dworku Witkacego w reż. Marka Hassa
- Brązowy Krzyż Zasługi nadanym przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego w 2012 roku
- Nagroda aktorska XLIII Tyskich Spotkań Teatralnych za rolę w monodramie Shirley Valentine Villy Russel’a w 2015 roku
O sobie samej
Jestem niestrudzoną optymistką, która szybko odradza się z małych śmierci, by zaczynać życie od nowa, za każdym razem pełniejsza, bogatsza o samą siebie.
Wiem, co chcę w życiu robić, a trzeba czegoś więcej niż zwykłe niepowodzenia, przeciwności, żeby odebrać mi teatr, który jest miłością i pasją. Wiem, to brzmi i banalnie i górnolotnie zarazem, ale nie chcę i nie potrafię o tym powiedzieć używając innych słów…
Życie nauczyło mnie, że o siebie samą trzeba walczyć nie tylko, by osiągnąć sukces, ale aby pozostać wierną i uczciwą wobec siebie. Przez wiele lat próbowałam wydostać się ze złotej klatki, w której dorastałam i planów, które snuli za mnie inni, miłość do „zawodu” i marzenie, by zostać aktorką dały mi siłę, aby otworzyć jej drzwi. Teraz, jestem wolna. Jestem aktorką. Jestem swoim marzeniem i chcę więcej. Reżyseruję, pracuję ze zdolną młodzieżą i dorosłymi, którzy tak, jak ja, kochają sztukę. Współtworzę stowarzyszenie, które postawiło sobie za cel
integrować świat niepełnosprawnych z tym, o który my – pełnosprawni, egoistycznie nazywamy naszym. Wreszcie, co najbliższe memu sercu, tworzę własny teatr będący miejscem spotkań człowieka z emocją i eksperymentu mówienia o życiu w otwarty, bywa, że brutalny sposób, ale niepozbawiony nadziei…
Od 2003 roku jestem mamą Marysi, a od 2018 szczęśliwą żoną Artura.
Fotografie: Waldemar Lawendowski
