W sobotę, 23 marca, odbyły się w płockim Teatrze uroczystości z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru. Przed premierą sztuki "Sam, czyli przygotowanie do życia w rodzinie" Marii Wojtyszko w reż. Marka Mokrowieckiego aktor Marek Walczak odczytał orędzie, które w tym roku napisał Jon Fosse – norweski pisarz i dramaturg, jeden z najwybitniejszych współczesnych dramatopisarzy norweskich – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (2023). Na scenie głos zabrali również posłanka na Sejm RP Elżbieta Gapińska, prezydent Płocka Andrzej Nowakowski, i Andrzej Chichłowski – członek Zarządu Głównego ZASP, który uroczyście wręczył legitymacje nowym członkom ZASP-u: Mai Rybickiej, Magdalenie Tomaszewskiej i Szymonowi Cempurze.
Podczas uroczystości nie zabrakło również elementów zaskoczenia. W trosce o nasze wspólne bezpieczeństwo w Teatrze, Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy przekazał teatrowi defibrylator do przywracania akcji serca w przypadku jego nagłego zatrzymania. Marek Mokrowiecki dziękując dyrektor Agnieszce Sulkowskiej za ten szczególny dar, powiedział: „Oby nam się nigdy nie przydał, ale dziękujemy za troskę i wsparcie”. Szczególnie oczekiwanym elementem corocznych obchodów Dnia Teatru jest wręczanie „Srebrnych Masek”, przyznawanych przez Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru. W tym roku na scenie stanęli nominowani: Maja Rybicka, Marek Mokrowiecki, Darek Poleszak-Hass, Szymon Cempura. Piąty nominowany – Krzysztof Szuster, był nieobecny. Zaszczytna nagroda trafiła tym razem tylko do jednej osoby – do Szymona Cempury, za performance Oleksandra Overchuka „Plac Świętej Trójcy” wg Brunona Schulza oraz rolę Szefa w dramacie „Lekkoduch” Jerzego Szaniawskiego w reżyserii Jana Tomaszewicza. Nagrodę wręczyli mu przedstawiciele Zarządu PTPT Wiesława Rybicka-Bogusz i prezes Jarosław Wanecki. Honorowymi Złotymi Maskami nagrodzono: Maję Komorowską i Maję Ostaszewską. Natomiast Małe Złote Maski otrzymali: Monika Mioduszewska i Krzysztof Małachowski, koordynatorzy projektu „Teatr Dostępny” oraz Sylwia Krawiec za rozwój audiodeskrypcji w Teatrze. Warto zaznaczyć, że autorką projektu „Srebrnych Masek” jest płocka plastyczka Zofia Samusik-Zaremba, a jego bezpłatnym wykonaniem zajmują się pracownie Jerzego Stachurskiego. Do tej pory wręczono 74 drewniane szkatułki z metaloplastyką Wzgórza Tumskiego, kryjące srebrne głowy symbolizujące komedię i tragedię.
Ważnym elementem dzisiejszych uroczystości była zapowiedź o ustanowieniu corocznego plebiscytu najciekawszej osobowości scenicznej – „ROŻA HANECZKI”, którą w imieniu pomysłodawczyni (krytyk teatralnej) Krystyny Gucewicz, oznajmił dyrektor Marek Mokrowiecki.
W drugiej części obchodów Święta Teatru odbył się na dolnym foyer wernisaż obrazów akrylowych i olejnych autorstwa Konrada Zientary. Zachęcamy do jej obejrzenia. Wystawa jest czynna do 14 kwietnia br. To oniryczne obrazy miasta, tajemnicze, o samotności. Trochę o zagubieniu. Puste sceny czekające na aktorów. Miejsca czekające na ludzi. Miejsca spotkania z samym sobą. Konrad Zientara związany jest z artystami Kolonii Artystów w Stoczni Gdańskiej oraz Warszawskiej Pragi. Autor instalacji przestrzennych oraz współtwórca kilku zespołów i wielu projektów muzycznych. Z zawodu architekt - pracuje jako projektant freelancer, od morza do gór. Z zamiłowania muzyk i elektronik, budowniczy autorskich syntezatorów i urządzeń elektroakustycznych, a także akustyk i realizator dźwięku;
grafik, rysownik i malarz...
Po części oficjalnej zaproszeni goście obejrzeli spektakl premierowy "Sam, czyli przygotowanie do życia w rodzinie" Marii Wojtyszko w reż. Marka Mokrowieckiego.
O czym jest sztuka? – o trudnym okresie dorastania, kiedy kształtuje się nasz model radzenia sobie z trudnościami: brakiem akceptacji wśród rówieśników, problemami rodziców, samotnością, i opresyjnym wychowaniem… Tytułowy Samuel (Sam) doświadcza tych problemów na co dzień, nie potrafi nawiązać przyjaźni, popada w konflikty z rówieśnikami, traci oparcie w rodzicach, którzy wikłają się w życie pozamałżeńskie i postanawiają się rozwieść… Do tego szkoła i wychowawca w klasie, który groteskowo zdradza swoją niekompetencję podczas lekcji o „wychowaniu do życia w rodzinie”… Chłopiec nie ma z kim porozmawiać, tłumi emocje, rodzice zapominają o potrzebach własnego dziecka, a świat bezlitośnie pędzi do przodu...
To opowieść o samotności, która w osobie głównego bohatera określa kondycję naszych rodzin.
Sztuka Marii Wojtyszko w realizacji Marka Mokrowieckiego wzbudza w nas chęć dyskusji, inspiruje do pytań, dzielenia się z innymi swoimi przeżyciami z dzieciństwa, o tym czego doświadczyliśmy, ale też o tym, czego w nim zabrakło…
Spektakl dedukujemy wszystkim, którzy podejmują trud rozmowy z dzieckiem, pozwalają na wyrażanie emocji, także trudnych – po to, by nigdy naszym dzieciom nie przyszło zapytać – Dlaczego mi to zrobiliście, dlaczego tłumiliście moją wrażliwość?
Do tego trudnego przekazu o „przygotowaniu do życia w rodzinie” zapraszamy rodziców, wychowawców, pedagogów, psychologów, a także młodzież od 13 roku życia……
Leszek Skierski
Fot. Waldemar Lawendowski
